[Waterbouwkunde]
WATERBOUWKUNDE, z.n., vr., der, of van de waterbouwkunde; zonder meerv. Van water en bouwkunde. De kunst, om aan, of in, het water te bouwen, en allerlei werken aan te leggen: de Hollanders munten in de waterbouwkunde uit. Van hier waterbouwkundig.
Auteursrechtvrij