Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wateralf]

WATERALF, z.n., m., des wateralfs, of van den

[p. 46]

wateralf; meerv. wateralsen. Van water en alf. Bij Kil. evenveel, als waternecker, eene onteerende benaming van eenen watergod, of waterheer, zoo als de gewaande beschermgeesten der wateren anders heeten.