Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wantrouwen]

WANTROUWEN, bedr. w., gelijkvl. Ik wantrouwde, heb gewantrouwd. Van wan en trouwen, betrouwen. Mistrouwen. Ik wantrouw dat werk. Iemands beloften wantrouwen. Ik heb reden om hem te wantrouwen.