Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wanschapen]

WANSCHAPEN, bijv. n. en bijw., wanschapener, wanschapenst. Van wan en schapen, voor geschapen. Kwalijk, gebrekkig geschapen, gedrogtelijk. Een wanschapen mensch. Figuurl.: een wanschapen gevoelen. Van hier wanschapenheid.