Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wangeluid]

WANGELUID, z.n., o., des wangeluids, of van het wangeluid; meerv. wangeluiden. Van wan en geluid.

[p. 28]

Een geluid, dat het gehoor kwetst. Alle muzijk is wangeluid in zijne ooren.