Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voortstooten]

VOORTSTOOTEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik stiet voort, heb voortgestooten. Van voort en stooten. Voorwaarts stooten: de eene stiet den anderen voort. Alsoo hem de Joden voortstieten. Bijbelv.