Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voortdrijven]

VOORTDRIJVEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik dreef voort, heb voortgedreven. Van voort en drijven, waaraan door voort even dezelfde plooijen bijgezet

[p. 460]

worden, als aan dragen, zie voortdragen. Intusschen wordt het nog afzonderlijk wegens aansporing tot eenig werk gebezigd: hij mag wel een weinig voortgedreven worden; en wegens de bespoediging van het werk zelf: om het werk voort te drijven. Bijbelv. Van hier voortdrijfster, voortdrijver, voortdrijving.