Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voorpand]

VOORPAND, z.n., o., des voorpands, of van het voorpand; meerv. voorpanden, verkleinw. voorpandje, van voor en pand. Een der voorste panden van eenenrok enz.: het gansche voorpand was opgescheurd.