Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voorbode]

VOORBODE, z.n., m., des voorbodes, of van den voorbode; meerv. voorboden. Van voor en bode. Eigenlijk, een vooraf komende bode. In het gebruik veelal een voorteeken: dat was de voorbode van ons ongeluk. Hij neemt hierop bij tijds dien voorbo waar. Vond.