Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Volgziek]

VOLGZIEK, bijv. n., volgzieker, volgziekst. Van volgen en ziek. Tot navolging overhellende, door volgzucht gedreven: het volgziek gemeen laat zich steeds blindelings leiden. Van hier volgziekte, anders volgzucht, zucht tot navolging.