Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vlaak]

VLAAK, z.n., o., des vlaaks, of van het vlaak; zonder meerv. Een zandbank tusschen Stavoren en Enkhuizen: wij werden langs het vlaak gelootst. Bij Kil. heet zulk een zandbank over het algemeen vlacke. Van vlak.