[Vicaris]
VICARIS, z.n., m., van den vicaris; meerv. vicarissen. Even als het hoogd. en eng. vicar, fr. vicaire, ital. vicario, van het lat. vicarius ontleend, om eenen kerkelijken plaatsbekleeder aan te duiden: des Bisschops Vicaris. Van hier vicariaat.
Auteursrechtvrij