Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verweloos]

VERWELOOS, bijv. n., verweloozer, verweloost. Van verwe en loos. Van de verw, die het voorheen bedekte, ontbloot: het is genoegzaam even verweloos, als of het nimmer geverwd ware geweest. Van hier verweloosheid.