[Vertonnen]
VERTONNEN, bedr. w., gelijkvl. Ik vertonde, heb vertond. Van het onscheidb. voorz. ver en tonnen. Anders tonnen, dan te voren: hij wil al de turf vertond hebben. Van de eene ton in de andere doen: de haring moest vertond worden. Van hier vertonning.
Auteursrechtvrij