[Vertieren]
VERTIEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik vertierde, heb vertierd. Van het onscheidb. voorz. ver en tieren. Verhandelen, aan den man helpen: veel goedts vertieren, oft slijten. Kil. Die haar koopmanschap vertieren. J. de Marr. Van hier vertiering.
Auteursrechtvrij