VERSTOORDER, z.n., m., des verstoorders, of van den verstoorder; meerv. verstoorderen, of verstoorders. Van verstoren. Al wie verstoort: een verstoorder der gemeene rust. Uwe verstoorders, ende uwe verwoesters, sullen van u uijtgaen. Bijbelv. Wegens eene vrouw bezigt men verstoorster. Zamenstell.: rustverstoorder, enz.
Auteursrechtvrij