[Verschimmelen]
VERSCHIMMELEN, onz. w., gelijkvl. Ik verschimmelde, ben verschimmeld. Van het onscheidb. voorz. ver en schimmelen. Door geheel te beschimmelen bederven: het brood is door en door verschimmeld. Van hier verschimmeling, en, van het deelw. verschimmeld, verschimmeldheid.
Auteursrechtvrij