[Vermeijen]
VERMEIJEN, vermeiden, wederk. w., gelijkvl. Ik vermeide mij, heb mij vermeid. Van het onscheidb. voorz. ver en meijen, van mei. Zich in de opene lucht verkwikken, zoo als men in de Meimaand doet: wij gingen ons vermeijen. Bij simpele herders en akkerluiden zich te vermeiden. Vond. Mij zondags nu en dan wat komende vermeien. J. de Deck. Bij Kil., ook met meitakken opschikken.
Auteursrechtvrij