[Vergadering]
VERGADERING, vergaring, z.n., vr., der, of van de vergadering; meerv. vergaderingen. Verkleinw. vergaderingje. Van vergaderen. De daad van vergaderen: door de vergadering van aardsche schatten. Hij slaat de vergadering, de bijeenkomst van gewapenden. Een gezelschap van vergaderde lieden: vergaederinghe van volk, vergaederinghe der staten, vergaederinghe om ghemeijne saecken. Kil. Ik hate de vergaderinge der boosdoenders. Bijbelv. 'k Zal hem met blijde klanken in zijn vergadering danken. L.D.S.P. Vergadering houden, is, in eene vergadering zamenkomen. Eene vergaring van vuil in iemands ingewanden, is, eene verzameling, eene ophooping. Zamenstell.: kerkvergadering, raadsvergadering, statenvergadering, volksvergadering, enz.