VERDRUKKEN, bedr. w., gelijkvl. Ik verdrukte, heb verdrukt. Van het onscheidb. voorz. ver en drukken. In eenen oneigenlijken zin drukken en trappen: vreesselijk worden zij door hem verdrukt. Zij, die uw volk verdrukken, doen voor hun magt uw erfdeel bukken. L.D.S.P. Anders dan voorheen drukken: gij
[pagina 131]
[p. 131]
moet dat blad laten verdrukken. Al drukkende verbruiken: is al dat papier reeds verdrukt? Van hier verdrukker, verdrukking. Het deelw. verdrukt wordt als een z.n. gebruikt: hij is de redder der verdrukten. Dat elk verdrukt' uw bijstand eens erlang. L.D.S.P.
Auteursrechtvrij