Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Verbeest]

VERBEEST, deelw., van het buiten gebruik zijnde verbeesten, figuurlijk, tot een beest maken, of worden: weest niet soo verbeest. Camph., bij wien ook verbeestheid en verbeestigd voorkomt. De wijse verdwaest, de gheestighe verbeest. Geschier.