Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Veldtogt]

VELDTOGT, z.n., m., des veldtogts, of van den veldtogt; meerv. veldtogten. Van veld en togt. De gezamenlijke verrigtingen van een leger gedurende een aanhoudend verblijf in het oorlogsveld: de veldtogt van dit jaar is voor hen even roemrijk, als voorspoedig.

[p. 84]

Den veldtogt openen, is, dien aanvangen. Dat gevecht besloot den veldtogt van het gezegde jaar.