VEELVOUDIG, bijv. n. en bijw., veelvoudiger, veelvoudigst. Van veel en voudig. Anders ook veelvuldig. Al wat door eene veelmalige opvouwing veelmalen verdubbeld is: zijn veelvoudig bewijs overtuigt mij nog niet. Den veelvoudigen lof des Heeren. Bijbelv., waar dit woord ook nog gebezigd wordt voor rijkelijk,
[pagina 67]
[p. 67]
overvloedig: de grammoedige is veelvoudich in overtredinge. Als bijw. is veelvoudig bij verdubbeling: die niet en sal veelvoudigh weder ontfangen. Bijbelv. Van hier veelvoudigheid, veelvoudiglijk.
Auteursrechtvrij