Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vaardigheid]

VAARDIGHEID, z.n., vr., der, of van de vaardigheid; zonder meerv. Geschiktheid, om iets wel, gemakkelijk, en vlug, te verrigten: hij bezit eene groote vaardigheid in het redetwisten. Van vaardig.