Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitzuipen]

UITZUIPEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik zoop uit, heb uitgezopen. Van uit en zuipen. Al zuipende opzwel-

[p. 331]

gen: waarom hebt gij al den wijn uitgezopen? Al zuipende ledigen: hij zoop de gansche kan uit. Overdragtelijk, is, iemand uitzuipen, hem al zuipende verarmen. Van hier uitzuiper, een verkwister van eens anders goed: het is een uitzuiper van weduwen en weezen.