Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitteekenen]

UITTEEKENEN, bedr. w., gelijkvl. Ik teekende uit, heb uitgeteekend. Van uit en teekenen. Al teekenende afbeelden: hij reist rond, om landgezigten uit te teekenen. Van hier uitteekening.