Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitspeuren]

UITSPEUREN, bedr. w., gelijkvl. Ik speurde uit, heb uitgespeurd. Van uit en speuren. Nasporen: laet ons mannen voor ons aengesichte henen senden, die ons het lant uijtspeuren. Bijbelvert.