Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitschenken]

UITSCHENKEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik schonkuit, heb uitgeschonken. Van uit en schenken. Schenkende ledigen: schenk de flesch maar uit. Schenkende aan den man brengen, verschenken: ik schonk al mijn bier onder hen uit.