Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitraken]

UITRAKEN, onz. w., gelijkvl. Ik raakte uit, ben

[p. 291]

uitgeraakt. Eindigen: wanneer raakt het spel uit? Geledigd worden: zoo wij niet drukker drinken, raakt de flesch niet uit.