Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitlandsch]

UITLANDSCH, bijv. n. en bijw., zonder trappen van vergrooting. Van uit en land. Tot een of meer andere landen betrekkelijk, of daarvan herkomstig: uitlandsche goederen. Uijtlandische Romeinen, beijde Joden ende Jodengenooten. Bijbelvert.