Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitknuppelen]

UITKNUPPELEN, bedr. w., gelijkvl. Ik knuppelde uit, heb uitgeknuppeld. Van uit en knuppelen. Anders ook uitkneppelen. Al knuppelende uitdrijven: ik ben benieuwd, wie er de kat zal uitknuppelen.