Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Uitdweilen]

UITDWEILEN, bedr. w., gelijkvl. Ik dweilde uit, heb uitgedweild. Van uit en dweilen. Al dweilende van binnen zuiveren: de Kamer is nog niet uitgedweild. In plaats van dit woord bezigt men ook wel uitfeilen.