[Tusschenrede]
TUSSCHENREDE, z.n., vr., der, of van de tusschenrede; meerv. tusschenreden, en tusschenredenen. Van tusschen en rede. Eene rede, welke ergens tusschen gehouden wordt: op die tusschenrede volgde wederom een diep stilzwijgen. Een gezegde, 't welk midden in eenen volzin tusschen twee haakjes wordt ingelascht: eene tusschenrede voert in het Grieksch den naam van Parenthesis.