Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tusschengespeel]

TUSSCHENGESPEEL, z.n., o., des tusschengespeels, of van het tusschengespeel; zonder meerv. Van tusschen en gespeel. Verschilt merkelijk van tusschenspel; zie dit woord; en beteekent muzijk, welke er-

[p. 221]

gens tusschen gespeeld wordt: dat tusschengespeel begint mij reeds te vervelen.