Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tusschenbeidenheid]

TUSSCHENBEIDENHEID, z.n., vr., der, of van de tusschenbeidenheid; meerv. tusschenbeidenheden. Bij Kil. de ruimte tusschen twee opgenoemde dingen: digt bij de rivier stond het kasteel, en de tusschenbeidenheid leverde een fraai grasperk op.