[Tribuun]
TRIBUUN, tribune, z.n., vr., der, of van de tribuun, tribune; meerv. tribunen. Bij de Romeinen, eene verheven plaats, van waar men tot het volk sprak, of de schouwspelen bezag. Bij de Franschen, en ook bij ons, voor eenigen tijd, eene verheven plaats in de hooge landsvergaderingen, geschikt voor het volk, om te hooren, wat er verhandeld en besloten werd.