[Tooveren]
TOOVEREN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Ik tooverde, heb getooverd. Onz., heksen: men geeft voor, dat hij tooveren kan. Bedr., verachtelijker wijze, knutselen: wat toovert gij daar weer! Van hier getoover, toovenaar, tooveraar, tooveres, tooverij, enz. Zamenstell.: tooverbesje, tooverboek, toovergodin, tooverheks, tooverkaart, tooverkarakter, tooverkasteel, tooverkoek, tooverkol, tooverkracht, tooverkring, tooverkruid, tooverkunst, tooverlantaren, (niet tooverlamptaren!) toovermiddel, toovernimf, tooverroede, tooverring, tooverschool, tooverteeken, tooverwerk, tooverwoord, tooverwortel, tooverziek, enz. Betooveren, onttooveren, toetooveren, voorttooveren, wegtooveren, enz.
Tooveren, neders töveren, hoogd. zaubern.
Auteursrechtvrij