[Toeverlaat]
TOEVERLAAT, z.n., m., des toeverlaats, of van den toeverlaat; meerv. toeverlaten. Van toe en verlaat. Iemand, of iets, waarop men zich verlaat: zijne gunst is mijn eenigste toeverlaat. Mijn toeverlaat, laat mij uw hulp aanschouwen. L.D.S.P. 't Verstek van dezen toeverlaat. Hooft. Het volk, dat op dien toeverlaet gerust in vrede leeft. Vond.; bij wien het elders onz. is, in: op een godtloos toeverlaet, en: een avrechts toeverlaet. Denkelijk, omdat verlaat onzijdig is.
Auteursrechtvrij