Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Toeschroeijen]

TOESCHROEIJEN, bedr. w., gelijkvl. Ik schroeide toe, heb toegeschroeid. Van toe en schroeijen. Door schroeijing sluiten: dat heete water heeft mij de keel

[p. 125]

bijkans toegeschroeid. Om het bloed te slempen, moet men de wonde toeschroeijen. Van hier toeschroeijing.