Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V(1810)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Toegraven] TOEGRAVEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik groef toe, heb toegegraven. Van toe en graven. Al gravende digt maken, toedelven: de sloot werd geheel toegegraven. Vorige Volgende