Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenzweren]

TEGENZWEREN, onz. w., ongelijkvl. Ik zwoer tegen, heb tegengezworen. Van tegen en zweren. Tegen iets of iemand zweren, afzweren: den Spanjaerd en der tierannie teegens te zweeren. Hooft.