[Tegenspraak]
TEGENSPRAAK, z.n., vr., der, of van de tegenspraak; zonder meerv. Van tegen en spraak. De daad van tegenspreken, of het gene er tegengesproken wordt: het is boven alle tegenspraak verheven. Hij duldt geene tegenspraak. De geheele tegenspraak bestond uit wartaal.
Auteursrechtvrij