Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenrekening]

TEGENREKENING, z.n., vr., der, of van de tegenrekening; meerv. tegenrekeningen. Verkleinw. tegenrekeningje. Van tegen en rekening. Eene rekening ten laste van iemand, van wien men eene rekening ten zijnen laste ontvangt: zie daar mijne tegenrekening.