Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenmompeling]

TEGENMOMPELING, z.n., vr., der, of van de tegenmompeling; meerv. tegenmompelingen. Van tegen en mom-

[p. 59]

peling. Gemompel tegen iemands gezegden, of bevelen: vertoorn mij niet langer door eene misnoegde tegenmompeling.