Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenijveren]

TEGENIJVEREN, onz. w., gelijkvl. Ik ijverde tegen, heb tegengeijverd. Van tegen en ijveren. Met ijver tegenwerken: zij ijverden geweldig tegen. Met naijver achtervolgen, wedijveren: hij zal mij daarin tegenijveren.