Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V (1810)

Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

(1810)–P. Weiland– rechtenstatus


[Tegenjagen] TEGENJAGEN, bedr. en onz. w., ongelijkvl. Ik joeg tegen, heb tegengejaagd. Van tegen en jagen. Bedr.
[pagina 56]
tegendrijven: men poogde mij den haas tegen te jagen. Onz. te gemoet rijden, varen, enz.: de renbode, de jaagschuit, de sneeuw, enz. kwam mij tegenjagen.