Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegengedrag]

TEGENGEDRAG, z.n., o., des tegengedrags, of van het tegengedrag; zonder meerv. Van tegen en gedrag. Wederkeerig gedrag, dat tot eens anders voorafgaand gedrag betrekkelijk is: zijn tegengedrag was slecht en schandelijk.