Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenbots]

TEGENBOTS, z.n., vr., der, of van de tegenbots; meerv. tegenbotsen. Verkleinw. tegenbotsje. Van te-

[p. 49]

gen en bots. Eene bots, waardoor iets tegengehouden wordt: het ijs, dat met den stroom afdrijven kwam, gaf aan het vaartuig tegenbots op tegenbots.