Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Tegenbezwaar]

TEGENBEZWAAR, z.n., o., des tegenbezwaars, of van het tegenbezwaar; meerv. tegenbezwaren. Van tegen en bezwaar. Een bezwaar, waardoor een ander bezwaar wordt opgewogen: al die bezwaren en tegenbezwaren maken mij besluiteloos.