Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[p. 45]

[Tegenbabbelen]

TEGENBABBELEN, bedr. w., gelijkvl. Ik babbelde tegen, heb tegengebabbeld. Van tegen en babbelen. Met een morrend gebabbel tegenspreken: staak dat tegenbabbelen. Wat babbelt gij daar wederom tegen?